Augustis 2.0

Przedwojenne fotografie Bolesława Augustisa to najcenniejsza kolekcja, którą opracowuje Stowarzyszenie WIDOK. Odnaleziona przypadkowo w 2004 roku uchodzi dzisiaj za najciekawszy przykład tzw. „polskiej fotografii ulicznej”. Jej wartość – dokumentalną i artystyczną – docenili nie tylko znawcy fotografii, ale też sami białostoczanie, dla których zdjęcia Augustisa stały się oknem na dawny Białystok, a także powodem do wielu wzruszeń. Na zdjęciach sportretowanych zostało kilkadziesiąt tysięcy osób z liczącej ok. 100 tysięcy przedwojennej populacji Białegostoku.

Po 70 latach ich bliscy rozpoznawali, i ciągle rozpoznają na zdjęciach Augustisa, członków rodziny, przyjaciół, znajomych.

Fotografie wykonane zostały w latach 1935 – 38 w Białymstoku, większość w centrum w miasta, w okolicach ul. Kilińskiego, Plant, hotelu Ritz. Najwięcej z nich to tzw. „ulicówki”, portrety przechodniów – pojedyncze i grupowe, które Augustis sprzedawał w swoim zakładzie Polonia Film przy ul. Kilińskiego. Dokumentują więc głównie dawnych mieszkańców miasta, ale też oddają wygląd i układ ulic, detali architektonicznych, strojów, zwyczajów białostoczan. Przedstawiają też rodzinne i publiczne uroczystości (pogrzeby, wesela, rocznicowe obchody), strajki, zakłady pracy, klasy szkolne, sklepy, ogrody.

Gdyby nie fotografie Bolesława Augustisa obraz przedwojennego Białegostoku i wyobrażenie o jego dawnych mieszkańcach byłoby dużo uboższe. W ogromnym stopniu wzbogacają fotograficzny zbiór archiwaliów dotyczących Białegostoku.

Zobacz w Bibliotece

Zadanie dofinansowane ze środków z budżetu Miasta Białegostoku.